Abstract
ABSTRACT [ENGLISH]In the face of a censorious approach to historical texts within the past decade, the main objective of this thesis is to apply a method of interpretation of literature which re-establishes a dialogue with the past that recognises how contemporary ideas are shaped by previous ones. The first chapter begins with an analysis of synchronic and diachronic critique written about Leopoldo Alas’ Su único hijo (1890) and Cuentos morales (1896), before moving to examine the postmodernist feminist approach. It is argued that the prevalent issue identified in the postmodernist feminist approach is the absence of contextualisation, consequently leading to an ahistorical method of literary interpretation. In reaction to this, this investigation reviews the importance of historical contextualization by using a hermeneutical approach developed by Hans-Georg Gadamer. This approach is then applied to the study of Cuentos morales, which consists of a comparative analysis of themes discussed by Alas in his socio-political and philosophical articles published in the press and how these themes are presented in the short stories, specifically looking at significant personal events and people that impacted the author’s writing, both in the press and in his creative texts. This leads to an exploration of the use of literature as a form of art to represent the reality of the mystic realm which is accessed through the inner world of a person. As a response to the feminist critique, the thesis also contextualises how Alas applied his view on women’s role in society to his female characters in Cuentos morales. Finally, Alas’ references to historical texts in his short stories
is examined to demonstrate how the author’s ideas were influenced by historical texts and by his fellow academics.
ABSTRACT [WELSH]
Yn sgîl agwedd geryddgar tuag at destunau hanesyddol o fewn y ddegawd ddiwethaf, prif amcan y traethawd ymchwil hwn yw cymhwyso dull o ddehongli llenyddiaeth sy’n ailsefydlu deialog â’r gorffennol sy’n cydnabod sut mae syniadau cyfoes yn cael eu llywio gan rai blaenorol. Mae’r bennod gyntaf yn dechrau gyda dadansoddiad o feirniadaeth sincronig a diacronig a ysgrifennwyd am Su único hijo (1890) a Cuentos morales (1896), nofelau gan Leopoldo Alas, cyn symud i archwilio’r dull ffeministaidd ôl-fodernaidd. Dadleuir mai prif wall a nodir yn y dull ffeministaidd ôlfodernaidd yw diffyg cyd-destunoli, sydd o ganlyniad yn arwain at ddull wrth-hanesyddol o ddehongli llenyddiaeth. Mewn ymateb i hyn, mae'r ymchwiliad hwn yn adolygu pwysigrwydd cyddestun hanesyddol trwy ddefnyddio dull hermeniwtaidd a ddatblygwyd gan Hans-Georg Gadamer. Cymhwysir y dull hwn wedyn i astudiaeth o Cuentos morales, sy'n cynnwys
dadansoddiad cymharol o themâu a drafodwyd gan Alas yn ei erthyglau cymdeithasol-wleidyddol ac athronyddol a gyhoeddwyd yn y wasg, a sut y cyflwynir y themâu hyn yn y straeon byrion. Edrychir yn benodol ar arwyddocâd digwyddiadau personol a phobl a gafodd argraff ar waith ysgrifenedig yr awdur, gan gynnwys ei erthyglau yn y wasg yn ogystal â’i waith creadigol. Arweinir hyn at archwiliad o'r defnydd o lenyddiaeth fel ffurf celfyddydol o gynrychioli realiti'r byd cyfriniol a gyrchir trwy fyd mewnol person. Mewn ymateb i’r feirniadaeth ffeministaidd, mae’r traethawd ymchwil yn rhoi mewn cyd-destunsut y cymhwysodd Alas ei farn ar rôl menywod mewn cymdeithas i’w gymeriadau benywaidd yn Cuentos morales. I gloi, archwilir cyfeiriadau Alas at destunau hanesyddol yn ei straeon byrion i ddangos sut y dylanwadwyd syniadau yr awdur gan destunau hanesyddol, a gan ei gydacademwyr.
| Date of Award | 2023 |
|---|---|
| Original language | English |
| Awarding Institution |
|
| Supervisor | José Manuel Goñi Pérez (Supervisor) & Jennifer Wood (Supervisor) |